μικροτερίτζιν

μικροτερίτζιν και μικροτερίτσιν (Μ)

ως (ουδ. επίθ.) υποκορ. τού μικρότερος, λίγο μικρότερο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Από τον συγκρ. μικρότερος τού μικρός + υποκορ. κατάλ. -ίτσιν].